برای کودک ۱ تا ۳ سال چه نوع پرستاری مناسب است؟
برای کودک ۱ تا ۳ سال چگونه پرستاری انتخاب کنیم؟
اگر از نگاه روانشناسی به مسئله پرستار گرفتن برای کودک بنگریم درخواهیم یافت که روانشناسان معتقدند نوزاد زیر یک سال بهتر است در آغوش مادر خود رشد کند ولی پس از یک سالگی میتوان برای کودک پرستار گرفت تا به امورات کودک رسیدگی کرده و مادر به کارهای تحصیلی، شغلی و… شخصی خود بپردازد.
اگر کودک ۱ تا ۳ سال دارید و میخواهید برای او در منزل پرستار استخدام کنید بهتر است این کار را از طریق یک مرکز معتبر نظیر مرکز پرستاری در منزل خورشید انجام دهید، تا پرستاری دانش آموخته و توانا را برای نگهداری از کودک خود به منزل بیاورید. توجه داشته باشید تنها یک پرستار خوب میتواند نیازهای کودک را اعم از جسمی و عاطفی به طور کامل برآورده کند.
وظایف پرستار کودک ۱ تا ۳ سال
پرستار کودک برای مراقبت از کودکان ۱ تا ۳ سال که در سن حساسی قرار دارد و نحوه برآورده شدن نیازهایش در روحیه بزرگسالی او تاثیر میگذارد باید کاملا متمرکز و هوشیار عمل کند. برخی از وظایف پرستاری کودک عبارتند از:
- تعویض پوشک کودک و استحمام منظم و لباس پوشاندن
- تغذیه کودک از طریق شیر خشک یا غذاهای کمکی
- تنظیم خواب کودک و کمک به رشد و نمو او
- کمک به کودک در آروغ زدن
- آموزشهای اولیه نظیر سخن گفتن، بازی کردن و…
خصوصیات پرستار کودک ایده آل
چنانچه برای نگهداری از کودک خود نیاز به پرستار دارید، بهتر است پرستاری انتخاب کنید که علاوه بر تجربه کافی حوصله مورد نیاز برای رسیدگی به کودک را هم داشته باشد. صبر و حوصله دو صفت بسیار مهم برای پرستاران کودک است تا بتوانند در برابر نا ملایمتیهای کودک انعطاف کافی داشته باشند. کودک باید از زمانی که در اختیار پرستاران کودک قرار میگیرد احساس خوشایندی داشته باشد و بداند که این زمان همراه با لذت و شادی خواهد بود؛ لذا یک پرستار شوخ طبع و مهربان رابطه بهتری با کودک برقرار خواهد کرد که در نتیجه کیفیت کار تا حد زیادی بهبود خواهد یافت.
نگهداری از بچهها و آموزش آنها باید همواره همراه با بازی و نشاط باشد، با این توصیف پرستاران باید زمان زیادی را به بازی با کودک اختصاص دهد؛ از همین رو بهتر است نسبت به بازیهای متنوع توجه زیادی داشته باشد و حدالامکان به سرگرم کردن کودک بپردازد تا کودکان بهانه نگیرد و در همین راستا خلاقیت کودک را نیز پرورش دهد.
معایب داشتن پرستاری کودک
از آنجایی که کودکان ۱ تا ۳ سال در دوره بسیار حساسی قرار دارند باید توجه داشت در کنار رفع نیازهای طبیعی آنان هوش اجتماعیشان نیز تقویت گردد. گاهی کودک زمان بسیار زیادی را در محیط خانه با همراه پرستارش میگذراند که این امر برای پرورش رشد اجتماعی او مناسب نیست. روانشناسان معتقدند کودک باید با سایر کودکان نیز ارتباط داشته باشد تا از لحاظ روحی قدرت ارتباط برقرار کردن را یاد بگیرد؛ همچنبن این امر در عدم وابستگی کودک به افراد محدود نیز تاثیرگذار است و در آینده موجب میشود تا در اجتماع فردی خجالتی و کم رو نباشد.
برای این نوشته 0 نظر ثبت شده است