رفتن به محتوای اصلی
نشانی: بلوار مرزداران، ابتدای آریافر، پلاک 10، واحد 2
نشانی: تهران، بلوار مرزداران

خوابیدن کودک نوپا کنار والدین؛ باید ها و نبایدها- قسمت دوم

در بخش اول خطرات احتمالی و هم چنین مزایای خوابیدن کودک در کنار شما را شرح دادیم. در این بخش، معایب خوابیدن در کنار هم و هم چنین راهکارهایی برای توقف آن را می خوانید.

معایب خواب مشترک با کودک چیست؟

بسیاری از والدین اما، خوابیدن کودک در کنار آن ها را یک عادت ناخوشایند می دانند. حتی اگر به طور آگاهانه تصمیم بگیرید که کودک در کنار شما بخوابد باید بدانید که این تصمیم ایراداتی دارد

 

کیفیت خواب پایین

در حالی که خوابیدن کودک در کنار شما شیرین به نظر می رسد، اما در عین حال می تواند آسیب زا نیز باشد. کودک در زمان خواب هم چون فرشته ای دیده می شود اما بدن کوچک آن ها دوست دارد در زمان خواب وول بخورد و این شرایط، کیفیت خواب شما را تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعه ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد مادرانی که در کنار کودکشان می خوابند، بیداری شبانه بیش تر و کیفیت خواب پایین تری را تجربه می کنند.

پیامدهای روانی

والدین دارای کودک نوپا که به صورت طبیعی دچار مشغله های زیادی هستند به فضای ذهنی و فیزیکی نیاز دارند تا قبل از شروع یک صبح پرچالش دیگر، بدن و ذهن خود را به حالت اولیه برگردانند و تجدید قوا کنند. این کم خوابی ناشی از خوابیدن در کنار کودک، بر روی تندرستی تأثیر منفی به جا می گذارد.

پژوهشی در سال ۲۰۱۸ نشان داد مادرانی که با کودک نوپای خود می خوابند (که چندین بار در طول شب بیدار می شدند یا وول می خوردند)، به طور متوسط ۵۱ دقیقه از خواب شب را از دست می دهند و سطوح بالاتری از اضطراب، استرس و افسردگی از خود نشان می دهند.

 

کمبود زمان آزاد و فارغ از بچه ها

به اشتراک گذاشتن تخت با کودک، توانایی شما برای داشتن زمان با کیفیت با همسرتان را تحت تأثیر منفی قرار می دهد. شاید دیگر نتوانید پس از یک روز سخت کاری، ریلکس کنید، با هسرتان فیلم تماشا کنید و یا به راحتی بخوابید. همینطور احتمال رابطه ی جنسی شما قبل از خواب نیز از بین می رود.

حتی در صورتی که نگرانی در مورد تأثیر خوابیدن کودک با شما بر روابط دونفره ی شما نداشته باشید، باز هم این حق شماست که بخواهید فارغ از فرزندتان و رفع نیازهای او، استراحت کنید و زمانی متعلق به خودتان داشته باشید. خوابیدن مشترک نباید به قیمت نادیده گرفتن نیازهای شخصی و یا کاهش ارتباط دونفره ی شما تمام شود. بنابراین مطمئن شوید که شما و همسرتان در مورد تصمیم خوابیدن کودک در کنار شما اتفاق نظر دارید.

 

نگرانی های مربوط به قضاوت های اجتماعی

ما به عنوان والد، اغلب احساس فشار می کنیم که مطابق با هنجارها و انتظارات اجتماعی رفتار کنیم. انتخاب هم خوابی با کودک از نظر بسیاری از فرهنگ ها اشتباه به نظر می آید. بسیاری از والدین احساس می کنند که به دلیل اجازه دادن به بچه هایشان که در رختخوابشان بخوابند مورد قضاوت می گیرند.

 

چگونه خوابیدن مشترک با کودک نوپا را متوقف کنید؟

خوابیدن در یک رختخواب مشترک با کودک، یک انتخاب شخصی است. اگر این شیوه برای شما و خانواده تان موثر است دلیلی برای متوقف کردن آن وجود ندارد.  با این حال اگر قصد دارید که تخت خوابتان را از فرزندتان جدا و استقلال خود را اعلام کنید. آسان نخواهد بود، اما در چند مرحله می توانید برای این تغییر اقدام کنید. در این جا چند توصیه وجود دارد که به شما کمک می کند تا این روند را راحت تر کنید:

اتاق اشتراکی

کودکان نوپا دوست دارند والدین شب ها نزدیک آن ها باشند، به خصوص اگر عادت به خوابیدن در کنار شما داشته باشند. این تغییر نباید ناگهانی باشد. در این شرایط، اتاق اشتراکی می تواند گزینه ی مناسبی باشد. می توانید یک تخت خواب، یک تشک کوچک یا یک فضای مجزا به اتاق خواب خود اضافه کنید. شما می توانید فضای شخصی خود را پس بگیرید، اما هم چنان حضور آرامش بخش خود را برای کودک داشته باشید.

انتقال تدریجی

این تغییر را ماراتن در نظر بگیرید نه دوی سرعت، پس در این فرآیند صبور باشید. انتقال باید تدریجی باشد، بنابراین کودک نوپای خود را در داخل اتاق و تخت خودش بگذارید، هر چند که ممکن است نیمه شب دوباره وارد تخت شما شود. وقتی این اتفاق افتاد به آرامی او را به اتاقش برگردانید. مهربانی نشان دهید و به فرزندتان اطمینان کلامی بدهید. به مرور زمان تغییر اتفاق می افتد.

 

روی یک روتین مثبت قبل از خواب تمرکز کنید

تلاش کنید برنامه خواب شبانه را تبدیل به تجربه ای مثبت و لذت بخش برای کودک کنید. مثلاً برای کودک داستان بخوانید، با هم آهنگی بخوانید و یا هر فعالیت آرامش بخشی که فرزندتان به آن علاقه دارد. در ابتدا طبیعی است که با مقاومت و نارحتی فرزندتان روبرو شوید اما با مداومت، او به شرایط جدید عادت کرده و درمی یابد که قبل از خواب، فعالیت های لذت بخشی در انتظار اوست.

از متخصص کمک بگیرید

اگر همه ی راه ها را امتحان کردید و نتیجه نگرفتید، شاید بهتر باشد با یک روانشناس کودک صحبت کنید. روانشناس شرایط شما را به دقت بررسی می کند و با توجه به موقعیت، بهترین و مناسب ترین توصیه ها را در اختیار شما قرار می دهد.

برای این نوشته 0 نظر ثبت شده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برگشت به بالا