رفتن به محتوای اصلی
نشانی: بلوار مرزداران، ابتدای آریافر، پلاک 10، واحد 2
نشانی: تهران، بلوار مرزداران
مقاومت سالمند نسبت به مراقب خانگی

چرا سالمندم از داشتن مراقب و پرستار خانگی امتناع می کند؟و چگونه می توانم این مساله را مدیریت کنم؟

استخدام و به کارگیری مراقب خانگی برای بسیاری از سالمندان، سخت و غیرقابل قبول است. این عدم پذیرش در اغلب موارد به کیغیت خدماتی که ارائه می شود ارتباط زیادی ندارد؛ بلکه سالمند از این که فردی غیر از فرزندان و نزدیکانش در منزل حضور داشته و از او مراقبت کنند احساس خوبی ندارد. در چنین شرایطی اطرافیان و فرزندان سالمند دچار سردرگمی می شوند و فشار بالایی را احساس می کنند. برای پیدا کردن راهکار مناسب برای حل این موضوع، در قدم اول باید با دلایل زیربنایی امتناع سالمند از مراقب خانگی آشنا شویم. این شناخت به فرد کمک می کند تا به همدلی و درک بالاتری نسبت به نگرانی ها و دغدغه های سالمند برسد.

دلایل امتناع سالمند از داشتن مراقبت خانگی

غریزه محافظت

درطول سال ها، والدین از ما مراقبت کرده اند و ما را در مقابل سختی ها و آسیب ها محافظت کرده اند. بنابراین برای آن ها بسیار سخت است بپذیرند که حالا باید فرزندان و سایرین از آن ها مراقبت کنند.

نگرانی در مورد از دست دادن استقلال

فکر به از دست دادن استقلال در هر گروه سنی ترسناک و ناخوشایند است، اما برای سالمندان این موضوع به شکل دیگری است؛ آن ها به طور واقعی با این مساله روبرو هستند و برای کنار آمدن با آن در تلاش هستند. بنابراین چگونه می توانیم آن ها را به خاطر این موضوع سرزنش کنیم؟

ترس از افراد غریبه

دغدغه های مربوط به اعتماد ممکن است باعث ایجاد اضطراب در سالمند شود. برخی از سالمندان به سختی می توانند به یک فرد غریبه در منزل خود اعتماد کنند و او را به حریم شخصی خود وارد کنند.

ترس به علت زوال عقل و دمانس

فرآیند تشویق کردن عزیز سالمندتان به دریافت کمک چالش برانگیز است، اما وقتی که سالمند دچار بیماری هایی چون آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل است، این روند پیچیده تر می گردد. در بسیاری از سالمندان مبتلا به دمانس و زوال عقل، حالت هایی مانند بدبینی و عدم اعتماد نسبت به دیگران ایجاد می شود که در برخی موارد حتی جنبه  توهمی و پارانوییدی به خود می گیرد. این مساله، شرایط را برای پذیرش پرستار، سخت و دشوار می کند.

راهکارهایی برای کاهش ممانعت نسبت به مراقب

منبع مشکل و مقاومت را پیدا کنید

برای حل هر مشکلی، در ابتدا باید منبع آن را شناسایی کرد. برای این موضوع نیز در ابتدا تلاش کنید که بفهمید چه چیزی باعث امتناع سالمند شما در کمک گرفتن می شود.به صحبت های سالمند به دقت گوش کنید و تلاش کنید نیازها و دغدغه هایش را در بین صحبت هایش بیابید و با او همدلی کنید.

ترس ها و اضطراب های سالمند را درک کنید

سعی کنید تا جای ممکن، موقعیت را از زاویه دید سالمندتان ببینید. طبیعی است که با پا به سن گذاشتن، دغدغه ها و نگرانی های جدیدی ایجاد می شود. گفت و گو با سالمند را به صورت مثبتی پیش ببرید. به او بگویید که احساسات و نگرانی های او را درک می کنید. نگرانی ها او را گوش کنید و به او این اطمینان را بدهید که اگر با یک مراقب کنار نیاید، مجبور نیست او را تحمل کند.

توضیح دهید چرا تصمیم دارید برای عزیزتان مراقب استخدام کنید

به یاد داشته باشید که برای  داشتن یک گفت و گوی موثر، این تکنیک بسیار اثربخش است که به جای تمرکز بر مشکل، بر راه حل تمرکز کنید. وقتی که در گفت و گو با سالمند، مدام بر کارهایی تمرکز کنید که سالمند دیگر قادر به انجام آن نیست، سالمند شما بیش تر احساس سرکوب کرده و نسبت به پذیرش مقاومت می کند. مثلاً گفتن این که ” شما دیگه قادر نیستید کاراتون رو انجام بدید.”

در عوض در مورد اینکه چگونه داشتن مراقب خانگی می تواند زندگی را برای او و هم چنین اطرافیان راحت تر کند صادقانه صحبت کنید. مثلاً می توانید مکالمه را این گونه آغاز کنید” اگر بدونم که فردی کنارتون هست که کمک حال شماست احساس بهتری دارم، فردی که بتونه زمانی که من نیستم در کنارتون باشه و …”

بر استقلال سالمند تأکید کنید

همانطور که می دانیم بسیاری از سالمندان با داشتن مراقب خانگی مخالفت می کنند چرا که آن را معادل با از دست دادن استقلال خود می دانند. اگر سالمند شما از نظر ذهنی در وضعیت سلامتی قرار دارد (به اختلالاتی مانند آلزایمر مبتلا نیست) صحبت کردن می تواند بسیار موثر باشد. به عزیزتان تأکید کنید که مراقبت در منزل به آن ها امکان را می دهد که با خیال راحت در خانه خود زندگی کند. هم چنین به آن ها این اطمینان را بدهید که مراقب خانگی تا جای ممکن به استقلال آن ها احترام می گذارد. در چنین گفت و گویی نیز می توانید بر نکات مثبت تأکید کنید؛ مثلاً اگر سالمند شما توان رانندگی را از دست داده است می توانید به سالمند خود بگویید که مراقب می تواند او را به مکان هایی که دوست دارد ببرد تا بتواند کارهایی که دارد را به راحتی انجام دهد. از سوی دیگر اگر سالمند شما بر حفظ استقلال خود تأکید دارد از قبل مراقب را از نظر ذهنی آماده کرده و به او تذکر دهید که محتاطانه و با دقت رفتار کند و به آهستگی وارد حریم سالمند شود

با قدم های کوچک شروع کنید

شاید بهتر باشد ابتدا مراقب را به صورت پاره وقت و یا برای یک فعالیت خاص به کار بگیرید. مثلاً پرستار ۲ یا ۳ روز در هفته در کنار سالمند باشد. این کار، باعث می شود سالمند راحت تر بتواند خود را با شرایط جدید وفق دهد.تغییر ناگهانی در سبک زندگی سالمند، می تواند باعث فشار و ناراحتی او گردد. وارد کردن تدریجی پرستار به زندگی سالمند، نشان می دهد که شما برای استقلال و مرزهای او احترام قائل هستید.

گزینه های مختلف را پیشنهاد کنید

بسیار مهم است که گزینه های مختلف را به سالمند پیشنهاد کنید، چرا که باعث می شود آن ها فکر کنند که نظر آن ها اهمیت دارد و در انتخاب آزادی عمل دارند. می توانید با چند مراقب هماهنگ کنید تا چند روز در کنار سالمند شما باشند و او بتواند در بین آن ها، مناسب ترین را انتخاب کنید. در مورد میزان ساعات حضور پرستار نیز تا حد امکان می توانید با سالمند مشورت کنید.

 

 

برای این نوشته 0 نظر ثبت شده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برگشت به بالا